Τι είναι το Macramé;

Το Macramé είναι μια μορφή κλωστοϋφαντουργίας που παράγεται με την δημιουργία κόμπων με τα χέρια (χωρίς χρήση εργαλείων, όπως σε άλλες τέχνες ύφανσης).

Οι τεχνικές που χρησιμοποιούμε εμείς στα κοσμήματά μας είναι κυρίως η Micro-macramé και η Cavandoli macramé.

• Η Micro-macramé διαφέρει από την τεχνική Macramé μόνο και μόνο επειδή το πάχος των υλικών που χρησιμοποιούνται είναι πολύ λεπτότερο. Αυτό περιλαμβάνει χάντρες, ημιπολύτιμες πέτρες, σύρμα και οποιοδήποτε άλλο υλικό μας εμπνεύσει.
• Η Cavandoli macramé είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται για τον σχηματισμό  γεωμετρικών και ελεύθερης μορφής μοτίβων, όπως η ύφανση.

Ιστορία της τέχνης των κόμπων

1. 1. Τα περισσότερα κείμενα αναφέρουν ότι η τέχνη του μακραμέ γεννήθηκε στις Αραβικές χώρες, γύρω στον 13ο αιώνα μ.Χ. Το όνομα «μακραμέ» είναι πιθανό να προέρχεται από το αραβικό «Migramah», που σημαίνει κάτι σαν «κρόσσι, διακοσμητική φράντζα, χοντρή δαντέλα». Ωστόσο, η τέχνη των κόμπων χρονολογείται πιθανότατα πολύ πίσω ακόμη, στην Αρχαία Κίνα κατά τη διάρκεια της περιόδου των Εμπόλεμων Βασιλείων (481-221 π.Χ.) ή πιο πίσω, κατά τη διάρκεια της περιόδου των Βόρειων Δυναστειών (581-317 π.Χ.).  Όπως και οι Άραβες, οι Κινέζοι χρησιμοποιούσαν διακοσμητικούς κόμπους στα τελετουργικά κοστούμια, στα έργα ζωγραφικής σε μετάξι, στα φανάρια και στα διακοσμητικά τοίχου.
   2. Κάποιες από τις πρώτες καταγραφές χρήσης του μακραμέ ως διακόσμηση εμφανίστηκαν στα γλυπτά των Βαβυλωνίων και των Ασσυρίων. Κρόσσια και πλεξίδες σε στυλ μακραμέ κοσμούσαν τα ενδύματα της εποχής στα αγάλματα που βρέθηκαν. Επίσης, στη Μινωική εποχή ανάγονται και οι «δεσιές», η παραδοσιακή τέχνη που οι γυναίκες από την Κρήτη χρησιμοποιούν για να ολοκληρώνουν τα εργόχειρά τους.

Οι Άραβες, όμως, πιστεύεται ότι είναι ο λόγος για την εξάπλωση του μακραμέ στην Ευρώπη. Ταξίδεψαν σε όλη σχεδόν την ήπειρο από τις ερήμους της Μέσης Ανατολής, σε πόλεις κοντά στην Ασία και την Αφρική. Τελικά, και οι ναυτικοί υιοθέτησαν τεχνικές του μακραμέ και τις ενσωμάτωσαν στις δικές τους μεθόδους κομποδεσίματος. Με τα νήματα που είχαν για να μπαλώνουν ή να στερεώνουν τα ιστία έφτιαχναν διάφορα πρακτικά ή διακοσμητικά καλλιτεχνήματα, ανεμόσκαλες και καλύμματα τιμονιού, καθώς και στολίδια, όπως καπέλα και ζώνες. Με αυτά διακοσμούσαν το εσωτερικό του καραβιού ή αντάλλαζαν με άλλα είδη στα ξένα λιμάνια, κάνοντας γνωστή την τέχνη του μακραμέ και σε ανθρώπους σε άλλες χώρες. Μέχρι τον 15ο αιώνα, η Ισπανία ήταν υπό την κυριαρχία των Μαυριτανών. Οι Ισπανοί μαθαίνουν την τέχνη του μακραμέ από τους Μαυριτανούς. Αυτή η συγχώνευση των δύο πολιτισμών βοήθησε να εξαπλωθεί το μακραμέ στη Γαλλία τον 15ο έως τον 16ο αιώνα, και στην Ιταλία τον 17ο έως τον 18ο αιώνα. Ταυτόχρονα, το μακραμέ έγινε δημοφιλές στην Αγγλία τον 16ο αιώνα.

Πηγές: 

“Η Τεχνική του Μακραμέ”, Gisela Thieme Shield, Εκδόσεις ‘Εργάνη’ (1991)